- MÜZMİN
- Eskimiş. Üzerinden zaman geçmiş. Zamanla yerleşmiş olan (hastalık
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
MÜZMİN
Look at other dictionaries:
müzmin — sf., tıp, Ar. muzmin 1) Süreğen ... kadıncağızın müzmin romatizması vardı. H. Taner 2) Ne kadar süreceği belli olmaksızın sürüp giden Genç kadınlara bakmak, bu adamda müzmin bir illetti. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
müzmin — (A.) [ ﻦﻡﺰﻡ ] kronik, süreğen … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
müzmin — ə. üstündən çox keçmiş; köhnəlmiş (xəstəlik haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müzmin bekâr — is. 1) Evlilik çağını geçmiş olup da henüz evlenmemiş olan kimse 2) Evlenmeyi düşünmeyen kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜZMEN — Müzmin hale gelmiş. * Mc: Halsiz düşmüş, dermansız kalmış, zayıflamı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZUMNE — Müzmin illet, zamanla yerleşmiş olan hastalık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
süreğen — sf. 1) Ne kadar süreceği belli olmaksızın sürüp giden, müzmin, kronik Süreğen bir anlaşmazlık. 2) tıp Uzun zamandan beri süren, uzun süreli olan (hastalık), müzmin, kronik, akut karşılığı Süreğen bir hastalık … Çağatay Osmanlı Sözlük
açık sözlülük — is., ğü Açık sözlü olma durumu Müzmin suskunlukların ardından müthiş açık sözlülükler gelebilir. R. Erduran … Çağatay Osmanlı Sözlük
bekâr — is., Ar. bekār 1) Evlenmemiş kimse Bekârdı, evlenmeye vakit bulamamıştı. Ö. Seyfettin 2) Evli olduğu hâlde ailesinden ayrı, yalnız yaşayan kimse Birleşik Sözler bekârhane bekâr odası müzmin bekâr Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bekâr gözü, kör … Çağatay Osmanlı Sözlük
iştahsızlık — is., ğı İştahsız olma durumu Niteliğini kestiremediği müzmin iştahsızlıktan, sürekli kırıklıklardan yorgun düşmüş. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
